rokend lava en veelkleurig landschap

Vandaag zijn we aangekomen in Seydisfjordur. Dat is de vertrekhaven van de veerboot naar Hirthals in Denemarken. De laatste dagen hebben we on-ijslands weer. Warm en de hele dag zon.

Vanaf vorige week woensdag hebben we weer schitterende stukken van IJsland gezien. Meestal is de stilte en het natuurschoon hier oorverdovend en oogverblindend. Maar op sommige plekken zijn er al wat meer toeristen. Het is tenslotte al juli.

Vanaf de ontmoeting met de walvissen en de dolfijnen in Husavik zijn we naar de 'Godenburcht' in het nationale park bij Asbyrgi gereden. Eerst kom je nog langs de kust bij Tjornes langs een hoge steile kliffenkust. Op de rotsen beneden zie je honderden papegaaiduikers en andere zeevogels broeden. De wegen hier zijn weer erg stil. Je komt hier (bijna)niemand tegen. Onderweg rijden we ook door een landschap wat in 1976 door een aardbeving is getroffen. Grote delen van het landschap zijn meer dan twee meter verzakt.

Op IJsland zijn iedere dag (kleine) aardbevingen. Als er een vulkaanuitbarsting dreigt wordt die meestal voorafgegaan door grotere bevingen. Door heel IJsland staan seismografen die alles nauwgezet volgen.

De 'godenburcht' bij Asbyrgi is een bijnaam van een vier kilometer lange V - vormige kloof met steile, tot honderd meter hoge rotswanden. Het is een oude, nu begroeide gletsjer. Imposante plek. De camping ligt midden in de kloof.

De volgende dag zijn we na een lange wandeling door de kloof naar Hjodakletter gereden. Over een F weg, onverhard en met een wasbord wegdek.
In totaal hebben we zo''n 230 kilometer over onverharde wegen in IJsland gereden. De meeste wegen in het binnenland mogen uitsluitend met 4x4 auto's worden bereden en als er wat diepere rivierdoorsteken zijn moet de uitlaat van de auto van een snorkel ( uitlaatpijp boven de auto) zijn voorzien.

Onverharde wegen 'stoffen' verschrikkelijk en door het wasbord wegdek trilt alles wat los en vast zit. ( gelukkig is het meeste vast blijven zitten).

De Hjodakletter is een gebied met bijzondere basaltformaties. Uitgesleten kraters in een diepe canyon. We hebben er uren wandelend rondgezworven.

Volkomen onder het stof weer terug naar de 'bewoonde wereld'. Ook dit was was weer een prachtige zonnige dag. Maar 's avonds werd het plotseling erg koud.

Een ijslands grapje over het weer: als het je niet bevalt, moet je maar even vijf minuten wachten.

Vorige week donderdag van Asbyrgi naar Reykjahlid. Eerst nog naar een kolonie noordse stormvogels gezocht en gevonden. We zijn niet van die 'vogelaars' , maar hier op IJsland krijg je er lol in bijzondere vogelsoorten te vinden. Daarna op weg naar de watervallen Dettifoss en Selfoss. Dettifoss is met afstand de grootste waterval van Europa. Heel mooi om te zien en schitterend om van de ene naar de andere waterval te klauteren.

Weer verder gereden richting Myvatn. Eerst kom je nog langs Namaskard. Dat is een onwaarschijnlijk mooi landschap van kokende modderpoelen en dampende zwavelbronnen. Op de achtergrond prachtige bergen die allemaal een vulkanische oorsprong hebben. Gebied is heel mooi om te zien........alleen het stinkt er verschrikkelijk naar zwavel. Ook deze dag ruim 70 kilometer onverharde weg gereden.

De volgende dagen zijn we bij het meer Myvatn gebleven. De naam betekent muggenmeer. Het barst er dan ook van de muggen. Ze steken niet maar hebben het wel voorzien op je neus en je ogen.

Het meer is een beschermd natuurgebied. Omgeven door struikgewas. Meest opvallend zijn ook hier de vreemdsoortige lavaformaties en (pseudo) kraters. Je merkt ook dat dit een toeristisch gebied is. Hier staan zomaar 15 touringcars op de parkeerplaarts bij het wandelgebied Dimmuborgir. En dus heel veel groepen buspassagies met een gids met een bordje en een nummer. Maar na een kilomater lopen moeten alle passagiers........hup.....weer terug in de bus en loop je weer alleen. Puur voor de uitdaging hebben we vanaf Dimmuborgir een 140 meter hoge, mooie en grotendeels uit as opgebouwde explosiekrater beklommen.

Na de camper te hebben gewassen ( dat mag hier gratis op heel veel plekken in IJsland) onszelf ontstoft in Jardbad Myvatn. Jardbad is een aardbad en net als de Blue Lagoon is dit een 'meer' met natuurlijk warm water. Het water bevat veel silicium en is geneeskrachtig.

Aan de andere kant van het meer Myvatn is een mooi, midden in broedgebieden gelegen vogelmuseum. Beslist de moeite waard om te bezoeken.

Zo tussen door doen we ook wel eens een dag helemaal niets. Alleen maar weer gekeken naar de overweldigende natuur.

Je raakt de tijd en de dagen helemaal kwijt hier. Is eigenlijk ook niet zo belangrijk.

Bijzonder om ook te bezoeken is Grotagja. Dat is een barst in de aardkost waarin 2 grotten met warm water. Vroeger kon je er ondergronds badderen. Maar na een aardschok is het water plotseling 60 graden warm geworden.Het koelt nu langzaam af naar 48 graden op dit moment. Maar dat is toch nog erg warm.

Tien kilometer verderop is de Krafla berg. In een bizar landschap hebben we daar een paar uur rondgewandeld tussen nog rokende lava. De laatste uitbarsting was in 1984. Het landschap heeft de meest vreemde kleuren. Je kunt de lavastromen nog steeds heel duidelijk zien. De aarde rookt en borrelt en sist nog steeds.

Op afstand is nog de Viti-krater.

Weer verder 'gecamperd' naar Modrudalar. Een heel klein dorpje bij de hoogst gelegen boerderij van IJsland. Een café, een kerk, één huis en een grote broerderij. Ook nog een benzinestation uit het jaar nul. De omgeving is woestijnachtig landschap. Dorpje heeft naast het café wel een mini-camping met een mooi uitzicht op de omgeving.

De laatste dagen hebben we nog mooie kampeerplekken gevonden bij Fellabear, aan de rand van aardig meer. En tenslotte naar de camping van Seydisfjordur. Die camping stroomt langzaam vol met medereizigers voor de veerboot naar Denemarken.

We hebben nu al besloten dat IJsland nog niet van ons af is. We hebben nog een paar hele mooie plekken laten liggen om later nog een terug te komen.