Gletsjermeren en Vulkaankraters
Door: Daan
Blijf op de hoogte en volg Daan
20 Juni 2012 | IJsland, Skaftafell
Voor het verslag van we reis moeten we even terug naar vorige week dinsdag. Toen zijn we in Seidisfjordur ontscheept. Vanuit die plaats een hoge pas over richting de hoofdweg en rondweg van IJsland. Op de pas rijden we direkt in een winters landschap. Heel veel sneeuw, ijsmeren en bevroren watervallen. De wijdsheid en de intense stilte zijn direkt adembenemend. Na de afdaling zitten we weer in de lente. In een lieflijk landschap met veelkleurige bloemen en en heel veel bloeiende lupine. We volgen de hoofdweg N1, maar rijden over tientallen kilometers onverharde weg. In de spits bereiken we het plaatsje Berunes. We zijn er namelijk een autobus en twee personenauto's tegengekomen. Als we iets willen fotograferen blijven we midden op de weg staan. Er is geen ander verkeer en naast de weg is link want je verzakt onmiddellijk. Bizar is ook dat het niet meer donker wordt. De tijd is hier twee uur vroeger dan in Nederland. Om kwart over elf ( ijslandse tijd ) gaat de zon onder. Maar het blijft net zo licht als een bewolkte Nederlandse dag.
Woensdag zijn we van Berunes aan het gelijknamige fjord verder gereden richting Hövn. De nachten zijn koud maar 's ochtends warmt de zon alles weer op en kan de 'schuifpui' van de buscamper open voor het ontbijt. Verder gereden door schitterende landschappen. Om een groot aantal fjorden heen. Heel veel vogels gezien. Ons boekje 'vogelgids' maakt overuren. Over zwarte stranden en door zwarte duinen gewandeld. Hoge basaltbergen met in de verte de witte gletsjers van de Vatnajokull. Voor het eerst van ons leven rendieren gezien. Zomaar langs de weg. Op de hoofdweg N1 lopen regelmatig schapen. Hövn is als stadje niet spectaculair. Beter hadden we een camper overnachtingsplek onderweg gezocht. In IJsland mag je vrij kamperen.
Donderdag naar Skaftafell gereden. Onderweg via onverharde en bijna onbegaanbare weg naar de rand van een gletsjer ( de Flaajokull ) gereden. Het gehobbel is de moeite waard. Prachtige vergezichten. Weer op de hoofdweg wordt de lucht inktzwart. Nog even later rijden we in een sneeuwbui over een gladde weg. Het weer wisselt hier zo snel dat je gewoon in je t-shirt kan blijven zitten. We stuiten op het gletsjermeer Jokulsarlon. Prachtige enorme blauwe ijsbergen drijven er in steeds wisselende formaties rond. lange wandeling om het meer gemaakt. Even verderop is een kleiner gletsjermeer. Fjallsarlon. Daar zijn we helemaal alleen. We voelen ons nietig als we het ijs horen breken en op afstand met donderend geraas enorme massa's ijs instorten op de gletsjer. We rijden verder over enorme vlakten met eindmorenen. (gigantische rotsblokken zo groot als een flatgebouw). Het einde van een voormalige vulkaanuitbarsting.In Skaftafell op de camping aan de rand van het natuurpark een mooie plek gevonden. Hier blijven we een dag.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley