Yoton Yo

Yötön Yö is fins voor nachtloze nachten. We zijn inmiddels de poolcirkel gepasseerd. Vanaf 6 juni is hier de laatste zonsopkomst geweest en pas ruim een maand later op 7 juli gaat hij weer onder.

Is een bijzonder fenomeen. Om half twee wakker worden en de zon schijnt nog volop !. Het blijft hier dus een maand licht zonder dat de zon onder gaat.

Na de Zweedse Höga Kúste zijn we verder noordelijker langs de kust van Zweden naar de Finse grens gereden. Mooie kustwegen , maar wel veel van hetzelfde.

Om de zee te zien moet je naar een van de haventjes aan de Botnische Golf rijden. Dat doen we dan ook regelmatig. Via Nordmaling en Umea naar een klein haventje pal aan de kust gereden.
Gumbodahamn met een mooie camperplek in een natuurgebiedje pal aan zee. En omdat we de enige camper zijn die gebruik maakt van deze camperplek hebben we een privé badkamer en keuken. Enige nadeel ( in het hele gebied ) , goed insmeren tegen de muggen. Daar zijn er heel veel van !

Maandag 10 juni hebben we de Kyrkstad Lövängerbezocht. Even uitleggen wat een Kyrkstad is: in de middeleeuwen trokken honderden kerkgangers van heinde en verre lopend naar de kerk. Ze verbleven dan een tijdje in houten huisjes rondom de kerk. Honderden goed bewaarde huisjes staan er nog.
De oudste dateren uit het jaar 1500. Nog zo'n mooi bewaard plekje is Gammelsteden ( oude stad ) bij Lulea. De oude kerkstad ligt zo'n 10 kilometer van de Zee. Vroeger lag het aan zee, maar door de stijging van het land ( zo'n meter per eeuw ) is de nieuwe , nu moderne stad Lulea , verhuisd naar de zee.

In Haparanda Hamn hebben we met een overnachting op de camperplek van de jachthaven van het stadje afscheid genomen van de Botnische Golf.
Het weer is veranderd. Er is een koude polaire lucht. De Noordkaap laat alvast weten dat hij er aan komt ? .

De Finse grens zijn we gepasseerd bij Tornio. Vroeger waren de Zweedse en de Finse havenplaatsen grote concurrenten van elkaar. Maar de ruzie is bijgelegd en tegenwoordig werken ze nauw samen. Vanaf hier gaan we naar het noorden via de E75 naar Rovaniemi , pal langs de rivier de Kemijoki.

Er zouden hier en ook in Zweden elanden zichtbaar moeten zijn , maar die hebben we niet gezien. Natuurlijk hebben we wel op de poolcirkel het Santa Park en alle toeristische winkeltjes bekeken. En zijn we op de foto geweest met de enige echte Kerstman.

Finland is een gigantisch bos met heel veel glinsterende meren. De natuur wordt hier al toendra-achtig en omlijst door onafzienbaar grote veldboeketten met bloemen.
Bij Tiainen een leuke camping aan een meer gevonden. Het is nog steeds koud hier , dus na een wandeling om het meer gevraagd om de sauna aan te zetten en daar ( lekker warm ) gebruik van gemaakt. We hebben overwogen om na de sauna het ijskoude meer in te plonzen , maar de overige campers staan allemaal pal voor de plonsplaats. Hebben we dus maar niet gedaan. Koud na douchen is ook wel lekker.

Toen we de volgende morgen verder reden zagen we de eerste rendieren. Toen vonden we dat heel bijzonder. Maar inmiddels hebben we er heel veel gezien.
Ze lopen soms wel midden op de weg, dus voorzichtig rijden. Afwisselend rijden we nog steeds door bossen, moerasachtige gebieden en skigebieden ( in de winter).

De bevolking in Fins Lapland heten Samen. Lappen beschouwt men als een scheldwoord. De Samen zijn erg vriendelijk.
Vlakbij Ivalo een overnachtings-camping aan een meer gevonden. Finland wordt het land van de duizend meren genoemd dus een camping aan een meer vinden is niet zo moeilijk. Een goede camping vinden soms wel.
Van deze klopt nog helemaal niets. Maar het land is prachtig en wat het weer betreft: af en toe zien we sneeuwvlokken. Tijd voor glühwijn en erwtensoep !.