Gummikrampen

De zweedse taal is lastig. Een krant valt nog wel te lezen. Sommige woorden herken je , vooral als er bij het krantenartikel een paar ondersteunende foto's staan.
Maar in een doucheruimte van een zweedse camping hing een bordje over 'gummikrampen'. Daar kan ik me toch weinig bij voorstellen.
Ik heb in ieder geval m'n plastic klompen maar uitgedaan.
Het is mooi hier aan de Baltische kust. We staan op een hoog plekje met schitterend uitzicht aan een zee-arm. Het is de afgelopen dagen ook nog eens erg warm weer. We moeten zelfs schaduw zoeken af en toe. 6 juni is een nationale feestdag in Zweden. Die dag zijn we met de metro vanaf de camping Bredäng , gelegen in een voorstad van Stockholm, de stad gaan bezoeken.

Stockhom is de hoofdstad van Zweden en ligt op een groot aantal eilanden die met bruggen met elkaar zijn verbonden. We hebben een stadswandeling gemaakt waar we een aantal uren over hebben gedaan.

Het centrum is zeer overzichtelijk en alle bezienswaardigheden liggen op een redelijke loopafstand van elkaar.
En anders zijn er overal stoomboten , veerponten en watertaxi's die je naar verderaf gelegen plekken kunnen brengen. Het hart van Stockhom wordt gevormd door Gamla Stan ( de oude stad ). Het bestaat uit een wirwar van smalle straten en nog smallere steegjes met nog veel huizen uit de 17e eeuw.
We wandelden langs het Stadshuset ( stadhuis ), met een 106 meter hoge toren. In de gouden zaal is jaarlijks het diner van de Nobelprijswinnaars.

Omdat het de nationale feestdag is zijn er veel ceremoniële activiteiten rondom het Kungliga Slottet ( koninklijk paleis ). En op het water veel marineschepen en om twaalf uur precies kanonschoten om het feest compleet te maken. Wij hebben tot slot nog het hypermoderne winkelcentrum Hötorget en de omliggende winkelstraten bezocht. De Metro brengt je in 20 minuten weer terug naar de stadscamping in Stockholm-Bredäng.

Vorig jaar om deze tijd waren we op weg naar IJsland maar hebben we eerst een klein rondje Zweden gemaakt. Toen hebben we o.a. pal aan zee gekampeerd op de Leberget camping vlakbij Höganäs. Dat is ons toen zo goed bevallen dat we er 1 en 2 juni weer twee nachten hebben gestaan. We kunnen lopend naar het stadje. We hebben wel eerst gekeken op een paar camperplekken , o.a. bij het haventje van Domsten , maar die waren overvol en dan hoeft het van ons niet.

Beetje ruimte is toch wel erg prettig. We hebben nog steeds erg warm en zonnig weer.

3 juni zijn we langs de westkant van het Vänernmeer gereden. Eerst nog via Göteborg en Trollhätten ( Saab museum ). Onderweg hebben we in Karlstad nog een stadswandeling gemaakt. Beetje koele en zakelijke stad.

In Hellerud vonden we aan het meer een luxe en fraai aangelegde camping.
Er zit ontzettend veel stuifmeel in de lucht. Slecht voor de hooikoorts en de contactlenzen. De buscamper heeft er een geel kleurtje van gekregen. Langs het Vänernmeer, een van de grootste en diepste meren van Europa weer verder gereden. De legende wil dat een boze reus een hap grond uit Zweden heeft genomen en dat een eind verderop weer in zee heeft gesmeten. De hap grond is nu het deense eiland Sjeaelland , waar o.a. Kopenhagen op ligt.

Ons doel was om op 4 juni familie , Ed en Sary Sloof te bezoeken. Zij wonen en werken inmiddels al weer 14 jaar vlak bij Torsby in Zweden.

Veel gesproken over het wonen en werken in Zweden. En veel geleerd over gewoonten , gebruiken en de Zweedse cultuur. Hun 3 kinderen beoefenen alle drie de biathlon sport.
En hun dochter is zelfs 2 maal junior wereldkampioen geworden in die sport. Als het even kan willen we nog eens in Ruhpolding in Zuid Duitsland naar een van de wereldbeker-wedstrijden gaan kijken. Leuk en leerzaam om te zien en te horen.

Na Stockholm zijn we weer verder op weg langs de Botnische golf richting Finland. We staan dus nu een paar dagen aan het begin van 'Höga Kusten ' in Midden - Zweden. Het wordt ook wel de poort naar Lapland genoemd. Door het terugveren van het land na de laatste ijstijd ( 9000 jaar geleden) kent dit gebied een snelle stijging, namelijk 284 meter.

Alleen de Hudson Bay in Canada komt in de buurt met 272 meter. De 284 meter hoge top was dus ooit een strand ; in feite het hoogste strand ter wereld. Na al deze feiten wordt het de hoogste tijd voor een 'fikka' . ( Zweeds voor kopje koffie met een broodje ).