Kystriksveien , de weg '17 '

De Noren noemen de weg 17 ' the world's most beautiful journey ' : de mooiste reis ter wereld. We hebben al meer gemerkt dat de Noren graag een beetje overdrijven in zaken zoals de oudste , de langste , de hoogste..... enzovoorts.........maar een schitterende 650 kilometer lange weg langs de kustlijn is het zeker.

Ze geven er een compleet en uitgebreid boekje over uit en de weg heeft een eigen website: kystriksveien.no

De weg wordt verbonden met 6 veerboten waarvan de overtochten in duur variëren van tien minuten tot een uur varen.

Dinsdag 2 juli staan we op een aardige camping pal aan de Salstraumen. Het weer is wel veranderd: veel wind en regen. Totaal anders dan het schitterende weer dat we op de Lofoten hadden. Daar waar het water van een fjord en de zee in een nauw deel elkaar door getijdenwerking ontmoeten ontstaat een van de sterkste maalstromen ter wereld. Een soort super-whirlpool. Kunnen we tussen het kijken door mooi de was doen in een gewone wasmachine.

Woensdag 3 juli is het na dertien uur non-stop regenen halverwege de ochtend droog en klaart het steeds meer op. We rijden weer verder over de '17', naar Ornes. Onderweg kijk je je ogen uit naar het grootste gletsjerplateau van Noord Noorwegen: 'Svartisen' .
Vanaf het 370 vierkante kilometer grote , geheel met ijs en sneeuw bedekte , gebied lopen gletsjertongen in alle richtingen. Een van de grootste gletsjers ' Engenbreen ' is goed zichtbaar vanaf de weg en via een bootje bereikbaar. Vijftien kilometer verderop is een mooie slaapplaats voor de camper bij Foroya. Met uitzicht op het fjord en de gletsjers.

Donderdag 4 juli ontdekken we pal bij de camping een mooi natuurpad
( 'natursti ' op z'n noors ) dat je met een forse klim naar de top van het schiereilandje brengt.
Daarna is het tijd voor de eerste veerboot van Faroy naar Agskaret. Dat is maar tien minuten varen. De natuur onderweg is overweldigend. 28 kilometer verderop is de tweede veerboot van Jektvik naar Kilboghamn. Je vaart dan een uurtje en onderweg passeer je de poolcirkel.
De kapitein laat dat met luid getoeter van de scheepshoorn merken. Vanaf nu kan dus de zon dus weer onder de horizon zakken. Op 11 juni zijn we net boven Rovaniemi in Finland de poolcirkel gepasseerd en tot vandaag , 4 juli , is de zon niet onder geweest.

Veel gestopt onderweg en we genieten van de de zon en de uitzichten. het wordt steeds later op de dag dus we bekijken wat vrije camperplekken. Ze zijn er wel, maar ze bevallen ons niet.
Te dicht langs de doorgaande weg en te veel 'parkeerplaats'. Bij Nesna boodschappen doen en overvaren naar Levang. Net aan de overkant alweer een heel mooi plekje op de Sjobakken-fiske-camping in Ytre-Levang. Mooi uitzicht op het Leirfjord en de haven aan de overkant.

Vrijdag 5 julii. Vannacht is het slecht weer geworden , laaghangende bewolking en uren lang regen. Omdat we onderweg niets kunnen zien gooien we vandaag het anker uit.
We soppen nog wel een paar uur rond met een wandeling naar de andere kant van dit schiereiland. Er wordt heel veel gevist in dit gebied.
Van de Noorse wetgever mag je voor eigen gebruik 15 kilo vis vangen en bewaren. Vrijwel iedere Noor doet dat en heel veel toeristen en visliefhebbers ook.
We vissen zelf niet, maar lusten ze wel. We kregen zomaar van een aardig iemand een paar kilo vis. We hebben er vissoep van gemaakt, en keer ge bbq 't en ook nog eens een keer gebakken vis. Mooie en gezellige avond beleefd met mede buscamperaars die ook al geen huis meer hebben.

Zaterdag 6 juli eerst lang uitslapen en vervolgens weer verder de '17 ' op.
Onderweg bij het Peter Dass museum bezoeken we de oude bij het complex behorende kerk. Na een mooie route komen we bij Tjotta bij de volgende veerboot.
Die is net vertrokken en de wachttijd bedraagt 2 uur en dan nog eens een uurtje varen. Omdat we ook graag de oude stad van Mosjoen willen bezoeken rijden we terug en nemen we een tussenweg naar die stad.
De eerste beloning voor de omweg is een ontmoeting met de eerste eland deze reis. Hij was net zo nieuwsgierig naar ons als wij naar hem, dus hij bleef even mooi staan voor de foto's. De tweede beloning is de hele fraaie weg met veel haarspeldbochten en uitzichtspunten langs het tientallen kilometers diepe fjord. In Mosjoen is de oude (gammle) stad Sjogata, een wijk met deels aan het water op palen gelegen houten huizen uit de 18e en 19e eeuw, bijzonder mooi opm te zien.
De achthoekige Dolstad kerk , vlak bij het openluchtmuseum, is helaas gesloten. 25 kilometer verderop langs de E 6 liggen de Laksflossen. Een brede waterval met natuurlijke zalmtrap.
Nog geen kilometer verder is een camping met hutten en camperplaatsen hoog boven de rivier. Mooi weer vandaag ' ochtends grijs en 's avonds zon.

Zondag 7 juli gaan zijn we vanaf ons ons hoge plekje op de ' Haugen Camping ' in Grane weer terug naar de kust. Eerst over de E6 langs de rivier met talloze watervallen en stroomversnellingen. Daarna dwars door hoge bergen en langs mooie fjorden.
Iedere keer worden we weer verrast door het landschap.
Het is vandaag minder weer. Maar daardoor ook weer mysterieus door de mist en de wolken. Hoog in de bergen is het veel kouder. Langs het Tosenfjord en het Velfjord schitterende uitzichten. Van onze 'omweg' over Mosjoen hebben we beslist geen spijt. Via de plaats Bronnoysund naar Torghatten gereden.
Vanaf daar kunnen we lopend naar de grot Torghatt. Hier klim je naar een op 288 meter hoogte gelegen gat dwars door een berg. Het gat is 166 meter lang, 28 meter breed en 75 meter hoog. Je kunt er dwars doorheen naar de eilandjes in de zee voor de kust kijken.
Wel flink klauteren en klimmen om er te komen. Onderweg begint het steeds meer te stormen en te regenen. In een door de storm flink schuddende camper die staat op de camping op dit schiereiland ons weer afgedroogd en opgewarmd. Veelzijdig land, dit Noorwegen !

Maandag 8 juli is het nog steeds slecht weer. We doen eerst boodschappen in Bronnoysund en rijden dan weer verder naar Steinkjer. Onderweg nog een Gravhaug gereden. Een oud Viking scheepsgraf. Bij Vennesund is de laatste veerpont van de '17' naar Holm. Een vaartochtje van 20 minuten. We zien onderweg alweer een eland en even later rende er een vos vlak voor de camper de weg over. Dat liep goed af gelukkig. Dit gedeelte van de route is mooi ; maar niet zo spectaculair.
Veel landbouw en veeteelt. Bij Namdalseid een overnachtingsplek aan de rivier. Met een eigen kampvuurplaats en een bbq. Alleen het weer werkt niet mee , het regent en het is zwaar bewolkt.