van de spaanse sneeuw in de portugese storm

Behoorlijk in paniek was de spaanse campingbaas in Zarautz ( Noord Spanje) , hij wees op het weerbericht in zijn kantoortje en zag een halve meter sneeuw op komst en windstoten van meer dan 100 kilometer per uur...........

Nou dat hele slechte weer dat klopt wel, maar de sneeuw viel ( gelukkig voor ons ) op zo'n 1000 meter hoogte. We hebben nog een heuse 'schuin tegen de wind in' stormwandeling gemaakt en daarna zijn we via de tolwegen naar Burgos gereden. We kwamen wel veel strooi-auto's en sneeuwschuivers tegen. In de hoger gelegen delen hebben ze het dus wel 'spaans' benauwd gehad.

In Burgos schijnt zowaar een waterig zonnetje en het is er gezellig druk op de pleinen. Vanaf de stadscamping Burgos kun je langs de rivier in zo'n drie kilometer naar het centrum lopen. je bent nooit alleen ; ons valt in heel spanje op dat er heel veel door jong en oud gewandeld en gejogt wordt. Burgos is een hele mooie stad. De kathedraal moet je gezien hebben. Maar ook de Plaza de Mayor en de omliggende straten en pleinen. Na zo'n 2 dagen Burgos zijn we donderdag verder gereden over de spaanse hoogvlakten naar Salamanca.

Je komt dan eerst door Valladolid, ook dat is weer weer een mooie spaanse stad. We hadden pech dat we vlak voor Salamanca een steen tegen de voorruit kregen. Dus nu rijden we rond met een mooie 'estrella' oftewel een ster (retje). We zijn even gestopt bij een Spaanse carglass. Maar die mag hem van de spaanse wet niet repareren omdat het sterretje teveel in het bestuurderszicht zit. Alternatief is een nieuwe ruit, die eerst moet worden besteld. Dat duurt 2 dagen en dan nog een dagje inzetten. Daar hebben we even geen zin. Met een carglass plakkertje ( dat mag wel van de spaanse wet ) rijden we verder totdat we op een wat leukere lokatie zijn om te repareren.

Ook Salamanca is weer een hele fraaie stad. Het Plaza Mayor is volgens de gids een van de mooiste pleinen van Spanje. We hebben nog steeds niet echt lekker weer. Maar als de terrasjes hier zijn geopend komen we nog wel eens terug. En we genieten van de stad.

Vrijdag weer verder gereden richting Portugal. Over erg groene hoogvlakten en landschappelijk hele mooie wegen. Heel veel koeien en nog meer stieren en nog veel meer bio-varkens in de wei.
Landschap is ook bezaaid met kurk-eiken. In de stadjes vind je daar veel kurk produkten van. Zelfs kurken handtasjes gezien. In de Portugese stad Guarda naar de stadscamping gezocht. Volgens de ANWB gids moet die open zijn......dus niet. In het vervolg vertrouwen we alleen nog maar de NKC/ACSI boekjes. Anwb info klopt te vaak niet. Verder gereden naar een SVR camping in Gouveria. het weer is inmiddels heel slecht. Compleet noodweer....zware storm en bakken regen.

We kunnen hier Zaterdag beter niet blijven staan. De storm staat op de zijkant van de camper. Die beweegt behoorlijk en we staan op gras. De sanitair-schuur is in verband met de storm afgesloten middels een gasfles. Met een schroevendraaier klem je de deur van binnenuit weer dicht. Als je al worstelend al binnen bent gekomen. In je rug hangt een gigantisch en erg nat gordijn. Maar....de douche is lekker warm.

Verder op weg naar Evora. Omdat het nog steeds noodweer is nemen we opnieuw tolwegen. Maar ook die zijn bezaaid met weggewaaide boompjes en struiken. De Portugese rijkswaterstaat en brandweer maakt overuren om alles op te ruimen. Ook hele grote bomen waaien over de weg en worden door vrachtwagens weer aan de kant getrokken. De wind is af en toe zo sterk dat ik moeite heb om goed op de weg te blijven. Ook op de stadcamping van Evora is de ravage groot en moet je goed opletten zover mogelijk van bomen te gaan staan.

Vandaag zijn we op de fiets naar Evora gegaan. Het is vanmorgen doodstil en geen zuchtje wind. De zon zelfs weer gezien. Hij bestaat nog !.In Evora begon het helaas opnieuw te regenen. Maar dat maakt deze authentieke Romeinse stad met Moorse invloeden niet minder bijzonder.

Prachtige plek om te verblijven en het Portugese eten goed te laten smaken. Wat 'overwinteren' betreft. We zijn en blijven optimistisch dat het toch een keer lekker weer moet worden. En we vermaken ons prima met de cultuur en de omgeving en elkaar.


-----------------------------------------------------------------------------------------
wij reizen veel met onze buscamper en dan maak je ook veel mee. Zo af en toe gebeurt er iets wat wij leuk of opmerkelijk vinden.
Daar schrijven we graag verhaaltjes over. Het is nooit de bedoeling om iemand te kwetsen. Lees ze met plezier en zie er de humor van in..........

Hoe gaat het met jou ?

We staan volkomen ingesneeuwd in de Vercors. Na een heuse sneeuwstorm liggen er sneeuwduinen van anderhalve meter rondom de camper.
De avond tevoren maakte de campingbeheerder nog een grapje over de tot dan toe lichte sneeuwval. Morgen skiën ? Hij en het hele dorp zijn
later net zo verbaasd als wij dat het zo hard en zoveel gesneeuwd heeft. Dat is sinds mensenheugenis in Oktober niet voorgekomen.

We zijn de enige camper op het terrein. Maar we hebben een kachel, een voorraad eten en warm water en komen niets te kort.
De camping heeft een verwarmd toiletgebouw en gratis wifi.
We voelen ons dus helemaal niet zielig en na de storm wordt het prachtig 'wintersportweer'. Staalblauwe luchten en volop zon. Alleen de
temperatuur daalt s 'nachts tot min 15 onder nul. En dat is echt koud..

We zijn op weg naar de najaarszon in de Franse Provence. Maar het ziet er naar uit dat we hier wel een aantal dagen vast zitten.
De dorpen in de buurt zijn ingesneeuwd en onbereikbaar. En vanaf de eerste opklaring horen we dag en nacht de sneeuwschuivers aan
het werk om wegen en dorpen weer begaanbaar te maken.

De camping staat terecht niet op de hoogste prioriteitenlijst om sneeuwvrij en begaanbaar te maken. Wij genieten eigenlijk van het mooie weer en kunnen in de omgeving mooie sneeuwwandelingen maken.

Iedere ochtend vraagt de beheerder aan ons hoe het gaat, of we hulp nodig hebben, kortom hij is oprecht begaan met ons 'lot'.
We merken dat we hem verbazen met de wedervraag 'maar hoe gaat het nou met jou ? '. we zien namelijk dat hij veel werk verricht aan lekkage in
stacaravans en chalets en ook wel de nodige schade aan de camping moet herstellen.

En we zien een verbaasde blik......hij vertelt ons dat er eigenlijk nooit campinggasten zijn die vragen hoe het met hem gaat.......

En dat hij dat van die 'Hollanders' best bijzonder vindt.

Hij had verwacht dat we zouden gaan mopperen over de situatie. Dat we niet weg kunnen. Moeten wachten totdat de camping en de wegen weer begaanbaar zijn enzovoorts. Dat is het beeld wat hij heeft van veel kampeerders.......zeuren.

We zijn best ontroerd dat hij ons dit zo eerlijk verteld. En we krijgen een heel ander beeld van camping-beheerders.
Die moeten ook boeken kunnen schrijven over wat ze allemaal met gasten meemaken.