Com carrinha autocarro pelo Al Gharb

De naam Algarve hebben we te danken aan de Moren die hier zo'n duizend jaar geleden het meest westelijke puntje van hun rijk hadden veroverd. Die noemden de streek Al Gharb , Arabisch voor het westen.

Com carrinha autocarro pelo Al Gharb is zoveel als: met de buscamper door de Algarve.

Vorige week zondag was het ' stilte na de storm ' , en hebben wij de fietsen geparkeerd op de Praca de Giraldo , het mooie centrale plein van de oude Portugese stad Evora. De hele historische kern van de stad is werelderfgoed. Veel bijzondere dingen gezien. Mooie kerken, oude Romeinse tempels, musea en Romeinse aquaducten. Het is ook een gezellige stad met leuke restaurantjes en winkels. Helaas begon het na een paar uur hard te regenen en daardoor kwamen we doornat weer bij de camper terug.
Maandag was het weer prachtig weer, dus weer opnieuw met de fiets naar Evora. Met veel zon is de stad nog gezelliger.

Er wordt niet meer gekookt ! zijn de woorden van Marijke. Dat komt omdat je in heel Portugal erg lekker kunt eten. En tegen vooroorlogse prijzen.
Dinsdag zijn we verder gereden richting de Zuidkust. Eerste mooie stad die je tegen komt is Beja. Tegen een heuvel liggen de witte huizen en klimmen de straten steil omhoog. We konden de camper in het centrum naast het grote kasteel parkeren. En vandaar uit de stad verkennen. Het is een levendige stad en het centrum voor graan en olijfolie. Verder gereden door de streek Baixo Alentejo. Door uitgestrekte landbouw- en veeteelt gebieden.

Ongeveer 30 kilometer ten oosten van Beja ligt de prachtige , witte stad Serpa. Met keienstraten en met azulejos ( tegeltjes ) versierde herenhuizen. De ' campismo ' ( camping ) ligt mooi op loopafstand van het stadje. Ook deze stad heeft veel bezienswaardigheden. We hebben ons er 2 dagen prima kunnen vermaken.

Bij het wegrijden van deze camping bleek de buscamper met fietsenrek net iets langer dan ik dacht. Net met het stuur van de fiets een boom aangetikt. Die is sterker dan het stuur van mijn fiets. Fietsenrek inmiddels weer provisorisch kunnen repareren. En het stuur valt wel mee. Voortaan weer goed opletten !

Vanuit Serpa zijn we naar Pulo de Lobo oftewel ' de wolvensprong' gereden. Op deze spectaculaire plek gaat de Guadiana rivier over in een stroomversnelling, verandert in een waterval en stort zich in de bergengten. De oevers zijn hier zwart en op de plek waar de stroom op z'n smalst is, kan een wolf naar de overkant springen.
Je komt er door een uurtje heen en terug te wandelen.

Weer verder naar de stad Mertola. Mooi en ruig landschap onderweg. Veel meertjes. Patrijzen en Ibissen kuieren tussen de zwarte varkentjes. Ook nog tientallen ooievaars op nesten pal langs de weg. Mertola is de zuidelijkste stad in de Alentejo voor de heuvels van de Algarve. We zijn helemaal vanaf de rivier naar het hoogste punt van het witte stadje geklommen. De vroegere moskee, is nu kerk met de naam Igreja Matriz. Even verderop is het verlaten , fascinerende spookstadje Mina de Sao Dominges. Met inmiddels verlaten kopermijnen die van 1857 tot 1967 in gebruik waren. Het stadje met verlaten gebouwen en vervallen mijnliften staat nu leeg.

Jongen toch.......daar moet je toch niet zijn.....!
Dat is een uitdrukking van mijn , inmiddels overleden moeder. Als ik me op een plek bevond die niet goed voor me was riep ze dat.
Ik riep het toen we aan de kust de overvolle camperplekken zagen van Castro Marim en Vila Real de Santos Antonio. Marijke dacht we een zigeunerkamp naderden. Maar het zijn overwinterende camperaars. Die ' hutje mutje ' naast elkaar op desolate terreinen het mooie weer staan af te wachten.

Daar zijn we dus maar snel voorbij gereden. We vonden een nog wel aardige plek aan het strand van Manta Rota. Daar zijn we nog een dag blijven staan. Het is inmiddels zonnig weer en zo'n 18 graden. Dus urenlange strandwandelingen gemaakt en ook nog een paar uur ' gezond '. op het strand.

Er wordt nog steeds niet gekookt , dus de lokale restaurantomzet loopt goed.

Zaterdag zijn we verder gereden naar Tavira. Volgens onze reisgids is dit de charmantste stad van de Algarve. Het stadje telt 37 kerken, een kasteel, en veel huizen met driehoekige daken. Ligt erg mooi aan een rivier, heeft een oeroude Romeinse brug. Veel hoge palmbomen en een mooie markthal. Het is ook nog eens prachtig weer. Dus inderdaad een feest om er te wandelen en buiten op een terras aan de rivier te eten. Er wordt nog steeds niet gekookt.

We begrijpen dat we andere camperaars zijn dan de meesten op deze ook weer overvolle camping van Olhao. Onze buscamper gebruiken we als reis- en verblijfauto. Om tussen het reizen door comfortabel te kunnen verblijven en te slapen. De buurman op deze camping komt hier al elf jaar op hetzelfde plekje en staat hier dan vijf maanden !. De camping is overvol. Ieder plekje , ook de parkeerplaatsen zijn bezet. Helemaal ergens achterin vinden we nog net een plekje met wat privacy. Dat moet dan maar.

Als dit maatgevend is voor de verdere kust van de Algarve dan bezoeken we de mooiste stukken en gaan weer snel naar het schitterende achterland.

Vandaag hebben we gebruikt voor een grote schoonmaakbeurt ; de was , de camper etc.