Luxe trekkershut in plaats van Buscamper

We zijn net terug van een paar dagen kamperen met onze twee oudste kleinzonen. De jongste (derde) kleinzoon is nog maar een paar weken. Die hebben we nog maar niet meegenomen :-).
Omdat met slecht weer de buscamper toch wel aan de krappe kant is hebben we een ' luxe ' trekkershut gehuurd. Van de tijd dat we nu in Nederland zijn is het toch wel zo'n 80% slecht weer. Maar het kampeerweekend was erg leuk. We zijn naar de natuurcamping De Lemeler Esch geweest. En dat blijkt een natuur-speelparadijs voor kinderen te zijn. Hutten bouwen, vogels spotten, knutselen, voetballen en nog veel meer.
En natuurlijk de 4 P ' s. ( Pannenkoeken, Pizza, Poffertjes en Patat).
Vanaf begin mei hebben we door Nederland gezworven. We zijn regelmatig in Scheveningen geweest bij onze jongste kleinzoon Jelle en z'n ouders. En natuurlijk ook in Loenen. Maar we hebben ook een tocht door de Betuwe gemaakt , vol in fruitbomen-bloesem. En nog een rondje Noord-Limburg naar het nationaal park Maasduinen. En met het koude weer veel sauna.
Donderdag a.s. Is de uitslag van medisch onderzoek en als dat gunstig uitpakt gaan we de reis naar de Noordkaap verder plannen. In Noord - Europa , b.v. Zweden is het mooi weer op dit moment !. En anders kunnen we toch ook weer naar het Zuiden.........

-----------------------------------------------------------------------------------------

wij reizen veel met onze buscamper en dan maak je ook veel mee. Zo af en toe gebeurt er iets wat wij leuk of opmerkelijk vinden.
Daar schrijven we graag verhaaltjes over. Het is nooit de bedoeling om iemand te kwetsen. Lees ze met plezier en zie er de humor van in..........


Tupperwaredozen en beschuitbussen.

14 jaar was ik toen ik voor voor het eerst in een buscamper kampeerde. Dat heeft een onvergetelijke indruk op me gemaakt. Mijn vader had een gebruikte volkswagenbus gekocht. Zo een met nog een spijltje midden in de voorruit. Hij gebruikte het busje om mee naar zijn werk te rijden.
Maar heeft er ook een opklapbaar bed, zitje , keukentje en handige kastjes in gemaakt. Voor een voortent zorgde mijn moeder.
En daar gingen we met een gezin van vijf personen mee kamperen. Meestal sliep ik in de voortent. Maar bij heel slecht weer kon ik ook op devoorbank slapen. Dat moet allemaal krap geweest zijn .....maar ik herinner me alleen maar één groot avontuur.

In 1980 kochten mijn vrouw en ik onze eerste 'kampeerbus'. Een Renault Estafette. In de verlengde uitvoering en met een verhoogd dak. Ik ben zelf niet zo handig. Een wel handige doe-het-zelver had hem al als campertje ingericht. Natuurlijk hebben we er zelf weer het nodige aan veranderd.
Een paar jaar hebben we er onze vrije tijd en vakanties met onze dochters ( en een hond ) al zwervend door Frankrijk mee doorgebracht.
Maar als er ijs was in Nederland gingen we er ook met alle buurkinderen mee naar de ijsbaan. Kacheltje om op te warmen en erwtensoep altijd bij de hand.

We hadden altijd veel bekijks onderweg. Aardig verhaal is nog wel dat we in Frankrijk eens kilometers lang zijn achtervolgd door de Gendarmes.
En die bleven maar wijzen en kijken naar ons busje. En ik maar denken wat doe ik nou fout ? Later bleek dat de franse politie in precies dezelfde busjes
reed en dat ze wilden weten hoe wij zo'n ding als camper hadden ingericht. Vorig jaar op een treffen van de Renault Estafette club in Meerkerk zag ik hem nog staan. De 45-XZ-80 uit 1974 !. Hij is nog steeds 'kampeerauto' en inmiddels 39 jaar oud.

Campertje's zijn leuk om mee te reizen en te avonturieren. Om te gebruiken als reis- en verblijfauto. Onze wat ouder wordende kinderen vonden het reizen en verplaatsen niet meer leuk met vakanties. Bleven liever op een vaste plek met een groep leeftijdsgenoten plezier maken. Dan is een caravan veel handiger. Die hebben we dan ook vele jaren gehad.

Maar een camper bleef altijd een wens en nu hebben we dus alweer ruim 3 jaar een buscamper. En daar hebben we al veel mee gereisd en beleefd.

Zowel de Volkswagenbus als de Renault Estafette en ook onze huidige 'bus' een Citroën Jumper zijn tot kampeerauto verbouwde bestelauto's.
Naar ons idee is daar helemaal niets mis mee. Maar daar is niet iedereen het mee eens. We horen nogal eens dat dit geen echte 'campers' zijn en iemand met een hele grote , erg wit gekleurde, camper noemde onze bus geen camper maar een 'beschuitbus'.

Daar kan ik de humor wel van in zien en even stond ik met mijn mond vol tanden. De uitdrukking 'tupperwaredoos' heb ik gepikt van mijn broer.
Die was ooit in het bezit van een grote zware stalen zeilboot. Daar kon je mee droogvallen op het wad. Een mooi schip maar wel zwaar en wat moeilijker wendbaar.
Bij een overvolle sluis heb ik hem eens horen zeggen tegen de schipper van een polyester zeiljachtje die nog even snel voorbij wilde om eerder in de sluis te zijn: "pas je wel op met die tupperwaredoos van je , want als ik je even raak blijft er slecht een mandje plastic over ".

En toen wist ik het , als iemand maar dreigt iets lelijks te zeggen over een onze (stalen) beschuitbus......pas je wel op met je grote witte tupperwaredoos !