En toen ging de deur niet open

verslag maandag 12 juni 2011, 2e pinksterdag.

Vandaag gelukkig weer droog. Al vroeg op weg naar Stonehenge. Misschien is het dan nog niet zo druk. Mooi niet..dus. Het hek gaat pas om negen uur open. Maar er staat al een serie toeristenbussen te wachten. Dus het is er al lekker druk. Volgens een legende zou Merlijn de enorme stenen van Stonehenge op magische wijze uit Ierland hebben gehaald. In werkelijkheid zijn de 'blauwe stenen', die de binnenste cirkel vormen afkomstig uit de groeven bij Carn Meinyn, in Wales. Ook het doel en de functie van Stonehenge is niet duidelijk. Stonehenge is gebouwd van 1900 tot 1500 voor Chr. Wie de bouwers zijn geweest en met welk doel deze enorme cirkel is opgericht is nog altijd een grote vraag. Het is en blijft een bijzondere plek om te zien.
Na Stonehenge hebben we besloten om de 'grote' weg naar Folkestone te nemen. Daar even de noodzakelijke boodschappen gedaan en afgedaald naar een mooie camping pal aan Zee. Vanaf die plek kun je fraai wandelen, heen en terug zo'n 2 uur, naar Folkestone.
Er komt weer steeds meer zon en dus een mooie avond.

Verslag dinsdag 14 juni 2011,

Volop zon, strakblauwe lucht. Da's weer eens leuk wakker worden. Lekker buiten ontbeten en daarna een lange stranwandeling gemaakt richting Dover. Tegen de krijtrotsen aan zagen we 2 houten hutjes. Volgens ons zijn ze echt bewoond. Tegen 12 uur van de camping vertrokken richting Dover Castle. We schrokken even van de entree-prijs van 40 euro, maar het was het zeker waard. Het kasteel is mooi ingericht. Je krijgt een duidelijk beeld over het leven toen. Rondom het kasteel is een kerk, een oude romeinse vuurtoren, kazematten en heel veel over de tweede wereldoorlog. Een ondergronds commando-centrum, een ondergronds hospitaal en een 'levend verhaal' over de evacuatie van 350.000 engelse militairen uit Duinkerken in 1940.
Bovendien mocht de camper op een fraaie plek geparkeerd worden met hoog uitzicht op de haven en de zee.
Om half zes hebben we de ferry naar Calais genomen. De overtocht ging vlot. Aan boord nog een keer fisch and chips gegeten. In Calais dachten we normaal van boord te kunnen rijden. Maar dat liep dus even anders. De klep en de boegdeuren wilden niet open !. Dat heeft zo'n anderhalf uur geduurd. Op een gegeven
moment wilde de kapitein het schip keren zodat alle voertuigen via de achterklep , achteruit rijdend , het schip zou kunnen verlaten. Uiteindelijk bracht een aangerukte snijbrander uitkomst. In Calais, waar we dus laat aan zijn gekomen, weer een plekje gevonden op de camperplek aan de haven bij het strand. Nog wel even flink frisse lucht gehapt met een strandwandeling. Het was namelijk behoorlijk warm en benauwd geworden op het afgesloten dek van de veerboot.