kasba's , kloven en commercie

reisverslag 21 februari: Vandaag rijden we weer richting Ouerzazate.Op de camping in Zagora stonden een tiental deelnemers aan de Amsterdam-Dakar Rally.Leuk om hun avonturen te horen en de voertuigen te zien. Eentje sprong er uit door de complete paradiso-vouwwagen op het dak ( zonder wielen ). Onderweg naar Ouerzazate kwamen we auto's tegen die knipperden met hun lichten. En de chauffeurs maakten een soort wiebelbeweging met hun handen. Niet veel later was er een road-block (politiecontrole) met een haltebord. Daar moet je altijd voor stoppen zelfs al zie je geen agent. Rij je (voorzichtig) door dan krijg je direct een bekeuring. Kost 400 dirham. Wij dus maar stoppen. Springt er even later een agent te voorschijn. Maakt een foto van onze camperbus en we mogen weer doorrijden. Richting Skoura nog de Kasba van Taourirt bezocht(Unesco).
Mooie tocht. Camping Amridil in Skoura is een goede camping met warme douches. Reisverslag 22 februari: vandaag een rustdag en dus geen rijdag. Vandaag een wandeling door de oase van Skoura (een zgn.palmeraie) gemaakt. Het irrigatiesysteem dat zeer vernuftig is aangelegd bekeken. Heel veel veldjes met lucerne (voer) , graan en tuinbonen bekeken. Marokkanen zijn niet zo verzot op tuinbonen, maar de bonen worden gemalen gebruikt om brood te bakken.Ook Skoura heeft een fraaie Kasba. Bij een geheel van leem en hout gebouwd restaurant/hotel een lunch met thee, brood ,olie en cake.
Nog lang van de zon genoten: 30 graden !. Reisverslag 23 februari:
In Skoura op een markt boodschappen gedaan ; daarna richting Dadeskloof.
(gorges de dades ). Wij hebben nog nooit zo'n overweldigend landschap gezien. Diepe kloven, gorges ,prachtige gekleurde bergen, maar ook bomen met lentebloesem. Natuurlijk hebben we foto's gemaakt. Maar de werkelijkheid kunnen we niet weergeven, zo mooi. We zijn gereden tot daar waar de asfaltweg stopt. Je kunt de 2800 meter hoge pas over.Maar dat moet dan met een 4x4.Weer terug gereden naar Boumalne en vandaar via een lange zeer rechte weg door woestijnachtig landschap naar Tineghir. Onderweg stak en een groep kamelen over.Het is vandaag opnieuw een warme en hete dag.

commercie: waar je ook stopt duiken overal in Marokko kinderen op die vragen om dirham (geld), bonbon (snoep), of stylo (pen).Dat houden toeristen zelf in stand.Als iedereen morgen stopt met geven, is dit binnen een half jaar afgelopen. We vragen ons wel eens af hoe men in Nederland zou reageren als een marokkaan in Nederland snoep, of stickers, of balpennen uitdeelt. De volwassen marokkanen willen het zelf desgevraagd niet hebben. Kinderen kunnen/moeten naar school.

Iets anders is dat een van de vijf zuilen van de vijf zuilen van de islam voorschrijft dat je (echt) arme mensen laat meedelen in jouw welvaart.Als je dat wilt kun je daar dus wel wat aan geven.

We willen nog wel wat vertellen over slimme verkoopmethoden. We stoppen in een dorpje om vers fruit te kopen. Komt er een jonge man op ons af en vraagt of we nederlanders zijn. Als we bevestigend antwoorden vraagt hij ons of we een brief willen schrijven naar een nederlandse vriend. Hij wil die uitnodigen voor een vakantie in Marokko. We hebben daar even geen zin in. Spreken we later een collega camperaar die door dezelfde jongeman is gevraagd om een brief te schrijven ook naar een nederlandse vriend. Die wordt dan gevraagd om medicijnen die in Marokko niet te krijgen zijn op te sturen. Aan dat verzoek gehoor gevend moet hij dan wel even mee naar zijn winkeltje en dan blijkt uiteindelijk dat dit het doel is. Klanten lokken in zijn winkel met het doel te verkopen. Later spreken we nog een Nederlander die ook een brief heeft geschreven met weer een ander verhaal. Als op een dag z'n handel niet meer loopt kan hij altijd nog een museum met Nederlandse brieven beginnen. We hebben nog een paar leuke methoden meegemaakt...maar dat een andere keer.