naar een hele grote zandbak

reisverslag 17 februari: toen we vanmorgen het rolgordijntje van de camper optrokken leek het net een droom:een prachtige zonsopgang op een rood/gele berg en de buurvrouw op 10 meter afstand van de camper: een heuse dromedaris. Vandaag bezoeken we lopend het berberstadje Ait Ben Haddoe met de mooiste , nog authentieke, kasba van Marokko.Het biedt een duidelijk beeld van de typische berberse woonburchten. De kern is meer dan 400 jaar oud. Het is geheel in leem opgetrokken. En ligt schilderachtig aan een riviertje en tegen een berg geplakt. 's avonds hadden we eens geen zin in een marokkaanse 'tajine'.
Tajine's zijn een soort stoofpotje. Erg lekker maar we deze keer gaan we voor een pizza. Komt niet heel veel voor in Marokko. Deze pizzeria had 1 een tafeltje. Huiskamerbediening en ook nog heerlijke pizza's.De eigenaar, een jonge berber, sprak een beetje nederlands omdat hij twee maanden op familiebezoek in Nederland was geweest. Weer: zonnig, warm, en heel veel wind ( en stofstorm ). Alles zit zowel binnen als buiten de camper onder stof en zand.

reisverslag 18 februari: We hadden wat problemen met het wegrijden vanmorgen. Op de overvolle camping bij Ait Ben Haddou hadden we een mooi plekje, maar we moesten wel met een paar buscampers via een forse hobbel over het terras van het restaurant van de camping het terrein verlaten.Te weinig bodemspeling. De uitlaat en de treeplank liepen vast op de bodem. Met planken en (veel) tilkracht is het toch gelukt om (zonder schade) weg te komen. Volgende keer toch maar met een terreinauto ?.Onderweg naar Ouarzazate de CLA filmstudio's bezocht. Op dit zeer gote complex midden in de woestijn zijn vele speelfilms opgenomen. Ben Hur, Kingdom of Haven, en vele anderen. Interessant om te zien hoe je genept wordt in een kunstig nagebouwde vesting van piepschuim en net echte stenen. Via de voor marokkaanse begrippen erg mooie en vooral schone stad Ouarzarzate naar Zagora gereden. Deze weg voert langs de vallei van de rivier de Draa. Opnieuw ontzettend mooi.Veel verstofte dorpjes en kasba's die op zandkastelen lijken. Dan weer mooie groene oase's.
De vrouwen zijn hier traditioneler en anders gekleed. Mooie rokken en rijk versierde hoofddoeken met muntjes er aan. Op de Camping 'les jardins de Zagora' werden we door de eigenaar verwelkomd met berberwhisky. Oftewel zoete thee en koekjes en nootjes. Weer: warm en zonnig.20 graden.

reisverslag: 19 en 20 februari: Vanmorgen met 4x4 terreinauto's vertrokken naar de Sahara. De verharde weg loopt tot Mhamid, zo'n 60 kilometer naar het zuiden en daarna nog zo'n 100 kilometer recht de woestijn in. Onderweg nog gestopt bij een 'ondergrondse kasba' ( woonburcht ) en een tradionele houtgestookte pottenbakkersoven. We overnachten vannacht in traditionele berbertenten. Ook nog gestopt bij een groene Oase midden in de woestijn.De stilte en uitgestrektheid van de woestijn is niet te beschrijven. De sterrenhemel en de zonsop- en ondergang zijn indrukwekkend. Wij zijn diep onder de indruk dit te mogen meemaken en te ervaren. Gisteravond nog naar afrikaanse berbermuziek (en nederlandse liedjes) bij een kampvuur geluisterd. Vanmorgen om half zeven op om de zonsopgang in de woestijn te zien. Overdag is het (erg) warm, 's nachts is het niet meer dan een graad of vier. Koud dus. Deze zondag is het nationale protestdag in Marokko. Ook wij hebben onderweg enkele (kleine) demonstraties gezien. Deze verlopen vreedzaam en zijn niet tegen toeristen gericht. Men maakt naar ons het V-teken ( Vredesteken ).Uit gesprekken begrijpen wij dat de protesten gericht zijn tegen de oneerlijke verdeling van werk. De politieke elite wordt kwalijk genomen dat zij bij het verdelen van ( te weinig ) werk elkaar bevoordelen. Er is beslist (nog) geen sprake van een gespannen sfeer of iets dergelijks. Wel houden we de situatie in de gaten.