van de hop naar de stau

Op dit moment zijn we in Slovenië, bijna vergeten land. Half zo groot als Nederland , met 2 miljoen inwoners. Mooi land en het heeft eigenlijk alles.

Maar eerst de reisverslagen van de afgelopen dagen:

Zaterdag 27 augustus 2011.
Om een uur of negen vertrokken.Eerst nog even in het dorp Lemelerveld een paar laatste boodschappen doen en een krantje kopen. Via Enschedé richting Duitsland en over de autobahn over Munster, Dortmund, Frankfurt en Wurzburg naar een mooie camperplek in Dettelbach gereden. We willen de eerste dag altijd even kilometers maken en dat is gelukt. Met de nodige tussenstops 558 km. afgelegd. We staan pal aan de rivier de Main. Met uitzicht op een oud veerpontje en de wijnranken. Dettelbach is een leuk Beijers stadje met veel vakwerkhuizen en gezellige restaurants. Weer: fris met af en toe zon. Ook een paar heftige regenbuien onderweg. In de avond klaart het flink op.

Zondag 28 augustus 2011.
Volop zon vandaag. Het wordt ruim 30 graden. Op de rivier de Main wordt druk geroeid. We zien onderweg veel herfstkeuren in de bossen. Een vroege Indian Summer? We willen via Neurenberg en Munchen naar Salzburg. En rijden langs immense velden met hopranken. Maar helaas ook vanwege ongelukken zo de stau ( file) in. Van de hop in de stau dus. Een alternatieve route genomen.Dan zie je pas goed hoe mooi Zuid Duitsland is. In de verte zien we de hoge Oostenrijkse Alpen. Op sommige toppen ligt nog sneeuw. 20 kilometer onder Salzburg , in het plaatsje Golling vinden we een kleine camping. Ingeklemd in een nauw dal tussen rivier en spoorweg. Maar wel met een mooi uitzicht op de omringende bergen. In het dorp wat gaan eten. Meest opmerkelijk is de serveerster. Die bietst bij een paar tafeltjes wat te drinken. Heeft zodoende op diverse tafeltjes een glas wijn staan. Ze wordt er behoorlijk aangeschoten van en steeds vrolijker.

Maandag 29 augustus 2011,
Op naar Slovenië. Eerst nog over 150 kilometer mooie Oostenrijkse wegen naar de grens met Italië bij Trevisio.30 kilometer verder de Sloveense grens bij Kransjka Gora.Schitterend gebied. Hier begint ook de route over de Vrisic Pas. 25 haarspeldbochten naar boven. Mooi uitzicht op bijzondere witte/lichtgrijze rotsformaties. Dan weer 25 bochten naar beneden langs adembenemende dieptes. Route loopt verder langs de Soca rivier. Prachtige wilde rivier met veel witte stenen en turquoise gekleurd water. Hier wordt veel geraft. Spectaculair om te zien. De route wordt ook veel gebruikt door motoren. Dat gaat soms erg hard. Onderweg nog een houten Russisch kerkje gezien. Het staat hier ter nagedachtenis aan de vele omgekomen Russische krijgsgevangenen.
In de eerste wereldoorlog heeft de frontlinie hier jaren gelegen.
Er bloeien veel gentianen in dit gebied. Slovenië is een alpenland en het gebied heet de Julian Alps. Vernoemd naar onze kleinzoon ?. Er komen hier weer zoveel beren voor dat de boeren recent weer toestemming hebben gekregen om op ze te jagen. In Kobarid aan de rivier een schaduwrijke camping gevonden. Het is vandaag weer erg warm. Boven de dertig graden. Mooie lange zomeravond.